Yalnız tepelerin ardında bekleyen bir kuyu
Kuyu ki içindekiler unutmuş uykuyu.
Beni bir ben varım anlayan bu izbede.
Bir benim muhalefet, bende bu arbede!
Kendime bile duyuramadığım sesimin,
Her tanesini hesap ettiğim nefesimin,
Nasıl ve niçin harman olduğu gerçekte,
Yürüyorum... İncecik ipli bu elekte.
Bir başkayım bugün mevsimlere,
Ben bir yaz günüyüm, gocuklu iklimlere.
Buz dağının güneşi kıskandıran gençleri
Soğuktan daha keskin yalnızlığa dirençleri.
Şimdi elimde kalan birkaç mısra kırgınlıklara dair.
Buz dağının kalbindeki güneşi anlatan şair,
Ben değilim bu yakın memleketlere uzak,
Şeytan ki pusu da bekler, dünya ki bana tuzak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder