Nasıl ki sonsuz hikmet sahibi,
Takdir-i ezelden üflemişse ruhuna mahlukatın canı,
Kaderini yazmış, kal-ü belâ'dan, canımın cânânı...
Can taşıma riyakati gösterdiyse adına yazılan mısralar,
Peygamber çiçeği kokusunun burnuma geldiği sıralar.
Bu bahar hep sen misin, bu çiçekler hep mi sen kokar?
Sen ki, gönlün gönlüme değdiği vakit şeytan günahtan korkar!
Bir bulut ağlamaya dursa rahmet kapılarını açıp bir an,
Bir gülü narin gerdanı ile selama çağırsa yaradan,
Ve sanki tüm mutluluklar doğmuş gibi bir anadan,
Bir olup gelsek aşk denilen dinmez ibadete,
Sorgusuz, sualsiz, güvensek sevda denilen hikmete,
Safları sık, kalp kalbe verilmiş bir cemaatte,
Çıksam aşk hutbesi ile, gönlünün minberine...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder