Yorgun düşmüş mısraları kağıda sır döken kalbim,
Tükenmiş, sebebi sırdaşına sır olmuş katibim.
Aynalar puslu, gökyüzüne hiçbir kuş değil aşina,
Toprak yerini yadırgar olmuş, ateş küsmüş aşına.
Bir veda ki içinde en çok kalanları barındıran,
Bir yol ki zaman denilen maskeyi arındıran.
Bilmelisin ki güneş yarın yine aydınlanacak,
Bilmeliyiz ki martılar tekrar semaya kanat çırpacak,
Elbette Sultanahmet'te bir güvercin suya kanacak,
Ve biz aynı gökyüzünün ayrı yıldızları,
Uzaktan seyredeceğiz ihtişamlı ışıkları,
Sonbahar'da...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder